“MBEGU ZA UZIMA”
JUMAPILI, NOVEMBA 13, 2022
DOMINIKA YA 33 YA MWAKA C WA KANISA
Mal 4:1-2
Zab 98:5-9, (k) 9
2The. 3:7-12
Lk 21:5-19
HUKUMU YA HAKI/MATUMAINI YA MAISHA YAJAYO!
Katika somo la Kwanza tunaowaona Waisraeli baada
ya kurudi utumwani Babeli, wanaanza kujisahau tena nakurudia matendo maovu
alama ya kumsahau Mungu. Mungu anamtuma nabii Malaki awakumbushe ya kwamba
Bwana atakuja na atawahukumu wale wote ambao hawaifuati sheria yake. Wale ambao
hawaifuati sheria ya Bwana watakuwa kama makapi. Ndugu zangu sisi nasi
tunakumbushwa kwamba uovu daima unatuweka mbali na Mungu na kwamba siku ya
hukumu yetu tusipokuwa safi hatutakuwa na kibali mbele ya macho ya Mungu. Sisi
tunatambua siku ya mwisho wa maisha yetu tutahukumiwa na Mungu kadiri ya
matendo yetu. Tukibaki katika muunganiko na Mungu tukiwa tunamtumaini yeye,
hofu na mashaka na wasi wasi vitaondoka. Kama tunavyosikia ahadi ya wale
wanolitii na kulicha jina la Bwana, nabii Malaki anasema “jua la haki
litawazukia, lenye kuponya katika mbawa zake”. Hii ndio ahadi ya Mungu kwa wale
wanao litii jina la Bwana kila wakati bila kuchoka.
Mara nyingi tunashawishika kumwacha Mungu na hata
wakati mwingine tunajikuta tukiridhika tuu na hali yetu ya dhambi tukijiona au
tukifikiri kuwa muda bado wa kuishi. Kipindi hiki cha mwisho mwisho cha mwaka
wa Lirtujia masomo yanatukumbusha tena, tujichunguze tuangalie uhusiano wetu na
Mungu kama upo sawa sawa. Tujitafiti tuingie ndani kabisa mwa mioyo yetu
tuangalie ni kitu ghani au ni kikwazo ghani kina nifanya nikose neema ya Mungu moyoni
mwangu? Je, ni tamaa ya fedha mnoo, inanifanya nihangaike mpaka nisahau kabisa
kumkumbuka Mungu? Je, mali yangu imekuwa kipao mbele kiasi cha kusahau nafasi
ya kwanza ambayo ni nafasi ya Mungu? Ni kitu ghani kinapoteza uhusiano huu
wangu na Mungu? Je, ni starehe? Tujitafiti kweli kweli bila kujihurumia na
kuamua sasa kusimika upya ule upendo wa Mungu aliouweka kwetu kwa njia ya
Kristo. Turudishe tena lile tumaini jipya aliloliweka Kristo wakati wa ubatizo
wetu. Tuwashe tena ule mwanga wa mshumaa uliokuwa ukiwaka tulipo batizwa, kile
kitambaa cheupe tulichowekewe kichwani kama alama ya usafi wa moyo, tukiangalie
tena kama kimechafuka tukioshe kwa sakramenti ya kitubio. Tusiridhike na dhambi
zetu. Dhambi zinatuweka mbali na Mungu na zinafuta matumaini ya furaha ya
maisha ya jayo.
Daima tukifanya haya tusisahau kuwa hakuna mtu
anaweza kuwa Mkristo mwenyewe. Daima tunasonga mbele tukiwa tumeshikana mikono
pamoja kama wana wa Mungu. Kutafuta wokovu wako mwenyewe tu, bila kuwasaidia
walio karibu nao au ndugu zako haiwezi kuleta maana sana na pengine si baraka
kama hutujitahidi kuwasaidia na kuwarudisha ndugu zetu katika njia ilio sawa.
Katika somo la pili tunamsikia Mtume Paulo
akiwaagiza Wathesalonike wajishughulishe kufanya kazi. Kati ya jambo ambalo
liliwatesa Wathesalonike ilikuwa nikuhusu ujio wa pili wa Bwana wetu Yesu
Kristo. Wao walidhani siku hiyo ipo karibu sana na daima walijibidisha kujianda
wakidhani ni siku Fulani na tarehe Fulani? Walisubiri sana, mpaka pale
walipoelewa alichosema Yesu kwamba “hakuna aijuaye siku wala saa” na pia
walisahua Yesu alisema kesheni kila wakati kwani siku hiyo itawajia kama Mwivi.
Hali hii ya kusubiri ujio wa Kristo iliwafanya Wathesalonike waache kufanya
kazi kwasababu wao waliona ya nini kufanya kazi wakati Kristo anakuja
kutuchukua? Ndio maana leo Paulo anawasihi wafanye kazi na anawaambia
asiyefanya kazi na asile. Paulo alitaka kuwaambia kwamba kukesha katika
kumsubiri Kristo katika maisha ya Mkristu aitupasi kufikiri kuwa kufanya kazi
ni kazi bure. Kama wanadamu ni lazima kufanya kazi tujipatie riziki zetu za
kila siku. Katika nyakati zetu pengine sisi angekuja Paulo angetuambia
tumefanya kazi mno kiasi cha kumsahau Mungu. Tumejitafutia riziki yetu na hata
baada ya kupata tunatafuta zaidi ili tujiwekee akiba ya baadaye, huku tukidhani
kuwa tunaweza kutegemeza wakati ujao kwa vitu vingi tulivyo navyo. Tumekuwa na
vingi kiasi cha kutupelekea kuwa wachoyo na kushindwa kuwashirikisha wengine.
Pengine riziki zetu alizotupa Mungu zimekuwa chanzo cha majivuno yetu na kushindwa
kuona tena thamani ya mwanadamu mwenzangu. Pengine tumezama ndani ya riziki
hizi anazo tupa Mungu kiasi cha kusahau umuhimu wa kukumbuka maisha yajayo.
Pengine tunafurahia na kuzama ndani yake na kujidanganya kwamba maisha ni hapa
duniani tu hamna maisha mengine.
Ndugu zangu leo Paulo anataka kutufundisha kwamba
kila mara tunapotafuta riziki zetu, tujue na tutambue kwamba hata kama
tungefanikiwa vipi au tungetajirika vipi, nafasi ya Mungu katika maisha yetu
ipo pale pale. Tukijaliwa riziki iwe ndio njia njema zaidi ya kujifunza kuwa
wakarimu. Pia katika hali nyingine tusidhani kwamba baada ya kuwa na Imani na
Kristo na kushika maagizo yake, napaswa kujitenga na wenzangu au kujitenga na
kuacha kufanya kazi ya kupata mahitani ya Mwili. Miili ni muhimu kwa ajili ya
wokovu wa roho zetu, unatumia mwili wako kusali na kuneemesha roho, ni lazima
tufanye kazi bila kusahau nafasi ya Mungu ili tuweze kupata riziki ambayo
tutaitumia kuilishia miili yetu. Sisi ni wanadamu tulio na roho na mwili, mwili
ni hekalu la roho anamokaa Mungu, ni lazima kuipenda miili yetu pia na kuifanya
safi, bila kusahau mwili huu tunapaswa tuutumie vizuri ili tuweze kuifikisha
roho yetu katika lile tumaini la Kristo alilo tuandalia.
Ndugu zangu katika Kristo, kati ya mambo yanayo
muogopesha mwanadamu ni kifo. Na najaribu kujiuliza kama mwanadamu angejua
anakufa siku Fulani, pengine angeweza kufa hata kabla ya siku yenyewe kwasababu
ya hofu na mahangaiko. Lakini leo Yesu anataka kutuambia katika Injili kwamba
sisi wana wake tunaposikia juu ya mwisho wa maisha yetu au mwisho wa dunia,
haitupasi kuogopa kwani Kristo yupo daima pamoja nasi. Lililo jema na jema
kabisa ni kujiweka tayari daima kwani tukifanya hivyo tutaziponya nafsi zetu
kama Kristo anavyosema mwishoni mwa Injili. Anatupa angalisho katika kuenenda
katika tumaini lake kwamba, yapo majaribu mengi sana na misukosuko mingi, yapo
mafundisho ya uongo na manabii wa uongo watakao kuja na kutuyumbisha juu ya
Imani yetu. Yesu anatufundisha tubaki imara. Tusiyumbishwe na kupepetwa katika
Imani yetu tuliopokea kwake na kwa njia ya mitume tunaendelea nayo mpaka sasa.
Katika kuenenda katika matumaini ya maisha yajayo
tunapaswa kufanya yafuatayo: Kusali daima. Ili kuondoa wasi wasi na hofu ni
lazima kumtumainia Mungu daima na kutambua kuwa, hata kama watu wote
watakukimbia na kukutenga ujue kuna mmoja anaye kusikiliza naye ni Mungu. Hii
ni kwasababu watu wengine huweza kuhalalisha dhambi kwa kigezo kwamba sauti ya
wengi ni sauti ya Mungu. Lakini si kila mara sauti ya wengi ni sauti ya Mungu.
Wakati hakuna wakukusikiliza tambua yupo mmoja anayekusikiliza, naye ni Mungu. Wakati
ukiwa mpweke na huna wakukufariji, tambua daima Mungu yupo karibu na watu wake.
Jambo jingine katika kutumaini ni katika mateso
jifunze daima kubaki katika njia ya Imani na daima baki katika jambo la kwanza
ambalo ni sala. Mateso ni sehemu ya maisha ya mwanadamu lakini ni lazima
kufanya kila jitihada kupunguza na kuondoa mateso. Tunaweza kuyapunguza na
kuyaondoa kwa muda mateso lakini tutambue hatuwezi kuyaondoa kabisa mateso
yasiwepo tena. Kuteseka na wanao teseka na kuteseka kwasababu ya ukweli na haki,
kuteseka kwasababu ya upendo, na ili kuwa mtu unayependa katika kweli-hizi ni
sifa za mwanadamu na kusema kuziondoa hizi ni sawa na kumwondoa mwanadamu
mwenyewe. Kumbuka kuwaombea wale ambao pengine kwa namna moja au nyingine
unatambua ni chanzo cha mateso yako. Katika kusali waombee Baraka ya Mungu ili
awabadilishe, usiwaombee mabaya. Kwahiyo matendo yetu na mateso katika maisha
yetu tutambue vipo lakini isiwe chanzo cha kuiacha Imani yangu.
Jambo jingine la mwisho, katika kutumaini ni
kuhusu hukumu ya Mungu. Tutambue kuwa haki ya Mungu haipingani na neema au
huruma yake. Mungu mwenyewe anaweza kuitengeneza haki na Imani inatupa hakika
ya hilo. Kuangalia hukumu ya mwisho kama hali ya kutisha na kujijengea ishara
za kutisha tutapoteza matumaini. Tusijitengenezee alama za Mungu na kumwekea
sifa ambazo si zake. Kujijengea taswira ya Mungu anayehukumu kwa ukali kabisa
na Mungu anayeadhibu tuu, pengine inaweza kutujengea dhamira ya woga na hofu ya
kushindwa kutumainia huruma ya Mungu pale tunapomkosea. Sisi tutambue Mungu
yupo tayari kutusamehe, na kati ya kitu ambacho Mungu hawezi kuacha kusamehe ni
moyo wa unyenyekevu uliojishusha kwake na kuomba msamaha. Moyo wenye majivuno
na usiopenda kutubu na kumrudia ni dhahiri kwamba ni vigumu kupata huruma ya Mungu.
Tunapaswa tutazame hukumu ya mwisho kama alama ya matumaini. Mungu ni haki na
hutengeneza haki, na katika haki yake kuna neema.
Mwisho kabisa katika safari yetu ya matuamiani,
Bikira Maria aliye nyota ya bahari ambaye hutuliza mawimbi ya bahari. Tusichoke
kumwendea na kumwomba atuombee kwa mwanae neema za kusafiri nasi ili tuweze
kuvuka bahari ya machafuko salama, na kupata taji la maisha yetu katika maisha
yajayo.
Tunapokaribia kufunga mwaka wa Huruma ya Mungu
jumapili ijayo,ujumbe wa leo unatualika kujiandaa wenyewe kuishi mwaka huu
tulio uadhimisha daima. Kuna watu ulimwenguni na wengine pembeni yetu
wanaoteseka sana, wanao onewa, waliokataliwa na wengine wanateseka kwasababu ya
majanga mbali mbali. Je, tutawaoneshaje huruma hawa watu? Njia pekee ya
kuwasaidia ni kuwapa ujumbe wa matumaini ambao neno la Mungu linatuambia leo.
Sala: Ee Bwana wa matumaini
yote, tuongoze vyema tuweze kustahili kuingia katika furaha yako. Amina.
Copyright ©2013-2022 ©FurKat, Furaha ya Kikatoliki:
see www.fur-kat.blogspot.com
No comments:
Post a Comment